Getuigenis: Genezen van Borstkanker

"Mijn wereld stortte in en ik werd erg boos op God, bidden, danken en de kerk, ik was er helemaal klaar mee." Ik dacht,  ik kan net zo goed zonder God leven, “als dank, krijg ik borstkanker..." 

 "Van Gerdine Schenkel" , Nieuwerkerk aan den IJssel , 12-05-2020

De rust en de kracht waar ik nu over schrijf ben ik gaan ervaren toen er drie jaar geleden bij mij kwaadaardige borstkanker werd geconstateerd. Mijn wereld stortte in en ik werd erg boos op God. Bidden, danken en de kerk, ik was er toen helemaal klaar mee. Ik dacht, ik kan net zo goed zonder God leven. Als dank voor alles wat ik heb gedaan voor Hem, krijg ik borstkanker...

Op een avond zat ik op de bank en was ik me weer eens zorgen aan het maken. Zorgen over mijn gezin, mijn werk en hoe ik het allemaal wel of niet moest gaan doen als ik geopereerd zou worden en de chemo zou krijgen. Er ging van alles door mijn hoofd. Wat hadden mijn kinderen aan een moeder die continue ziek zou zijn van de chemo, of wat hadden ze aan een moeder die de hele dag boven de wc zou hangen van misselijkheid. Ik wist het echt niet meer en werd alsmaar bozer en bozer...

Dezelfde avond zette mijn man een muziekje aan met opwekkingsliederen. Ergens ver weg hoorde ik de liederen wel, maar ik luisterde niet naar de tekst en het ritme. Ik vond die liedjes maar irritant.

Op een gegeven moment werd ik onverwachts geraakt door de zin: "In de storm blijft u Heer, hoogste Heer". Het leek alsof God tegen mij sprak en zei: "Gerdine kom op, ik ben toch bij je en ik zal je dragen als het moeilijk wordt". Tijdens dit liedje kwam ik weer tot “bezinning” en keek zo van het ene moment weer positiever naar mijn leven met God.

Het leek of God Zijn engelen naar ons gezin stuurde en ons hielp op de vlakken waar ik "vòòr dit liedje", zo over in zat. Uit allerlei hoeken kwam die avond hulp, van schoonmaaksters tijdens mijn chemoperiode, tot financiële giften, er werd ons zelfs een vakantie aangeboden, wat ons niks zou kosten.

Enkele weken na het horen dat ik borstkanker had, werd ik naar de operatietafel gereden, ik voelde dat ik niet alleen was en ging in alle rust naar de operatiekamer. Ik had opwekking 785 (Fundament , "In de storm blijft u Heer, hoogste Heer") in gedachte, terwijl ik onder narcose werd gebracht. Eenmaal weer terug op mijn kamer luisterde ik steeds meer opwekking en merkte ik dat Hij mij droeg, juist op de momenten wanneer ik het moeilijk had. Nu, inmiddels bijna vier jaar geleden, vind ik rust in het luisteren naar opwekkingsmuziek en krijg ik kracht om door te gaan. Ik kan nu heerlijk meezingen in huis, of in de auto als er Christelijke muziek aanstaat, het geeft mij dan weer kracht en een enrome "powerboost" om door te gaan, zelfs al ben ik erg moe dan krijg ik er toch weer nieuwe energie en kracht door.

De zin "in de storm blijft U Heer hoogste Heer" van opwekking 785, heeft mij in die tijd zo erg geraakt dat ik mij sindsdien meer ben gaan verdiepen in het geloof. Ik luister meer dan ooit te voren naar de teksten die er wordt gezongen tijdens de liederen.

Terwijl ik dit stukje schrijf hoor ik op de achtergrond opwekking 789 en als afsluiting wil ik dan eindigen met een aantal zinnen uit dit lied namelijk;  "En als de golven overslaan, dan blijf ik hopen op Uw naam". "Mijn ziel vind rust, want in de storm bent U dichtbij, ik ben van U en U van mij".

God houdt ook van u! Misschien is uw leven ook niet altijd even makkelijk verlopen, maar weet dan dat Hij het is die u draagt, juist op de momenten wanneer u het even niet meer ziet zitten. U loopt namelijk nooit alleen, de Here loopt aan uw zijde. Juist op die momenten dat u het moeilijk hebt, ziet u maar 1 paar voetstappen staan in het zand, dat is juist het moment waarop God u gedragen heeft.

 
Gods zegen,
Gerdine Schenkel